
ناتوانی جنسی و اختلال نعوظ زمانی بروز می کند که شما توانایی کنترل و حفظ نعوظ خود را ندارید و زودتر از حد انتظار به انزال می رسید. 5 علت شایع که بیشتر در ایجاد اختلال نعوظ دخالت دارد عبارتند از:
ناتوانی جنسی
عوامل متعددی می توانند در ایجاد این بیماری نقش داشته باشند، از جمله اختلالات عاطفی و جسمی.
با توجه به بنیاد مراقبت از اورولوژی، حدود 30 میلیون آمریکایی ED را تجربه می کنند.
مطالعهای که در سال 2007 در مجله پزشکی آمریکا منتشر شد، نشان داد که خطر ناتوانی جنسی با افزایش سن افزایش مییابد. حتی در مردانی که یک یا چند عامل خطر قلبی عروقی نیز برای آنها تشخیص داده شده است، بیشتر است.
ناتوانی جنسی اغلب بر زندگی زناشویی تأثیر منفی می گذارد و می تواند باعث افسردگی، استرس اضافی و اعتماد به نفس پایین شود.
درک شایعترین علل بالقوه میتواند به شما در شناسایی علت بروز اختلال نعوظ کمک کند.
1. بیماری های غدد درون ریز
سیستم غدد درون ریز بدن، هورمون هایی تولید می کند که متابولیسم، عملکرد جنسی، تولید مثل، خلق و خو و بسیاری از موارد دیگر را تنظیم می کند.
دیابت نمونه ای از یک بیماری غدد درون ریز است که می تواند باعث ناتوانی جنسی یا همان اختلال نعوظ در شما شود. دیابت بر توانایی بدن در استفاده از هورمون انسولین تأثیر می گذارد.
یکی از عوارض مرتبط با دیابت مزمن، آسیب عصبی است. که بر احساسات آلت تناسلی تأثیر می گذارد. سایر عوارض مرتبط با دیابت شامل اختلال در جریان خون و سطح هورمون است. هر دوی این عوامل می توانند باعث اختلال در نعوظ شود.
2. اختلالات عصبی
چندین بیماری عصبی می تواند خطر ED را افزایش دهد. شرایط عصبی بر توانایی مغز برای برقراری ارتباط با دستگاه تناسلی تأثیر می گذارد. این می تواند شما را از دستیابی به نعوظ باز دارد.
اختلالات عصبی مرتبط با ناتوانی جنسی عبارتند از:
بیماری آلزایمر
بیماری پارکینسون
تومورهای مغزی یا ستون فقرات
مولتیپل اسکلروزیس (MS)
سکته
صرع لوب تمپورال
اگر جراحی پروستات انجام داده اید، ممکن است آسیب عصبی را نیز تجربه کنید که منجر به ناتوانی جنسی می شود.
دوچرخه سواران مسافت طولانی می توانند ناتوانی جنسی موقتی را تجربه کنند. فشار مکرر روی باسن و اندام تناسلی می تواند بر عملکرد اعصاب تأثیر بگذارد.
3. مصرف داروها
مصرف برخی داروها می تواند بر جریان خون تأثیر بگذارد که می تواند منجر به ED شود. هرگز نباید بدون اجازه پزشک مصرف دارو را قطع کنید، حتی اگر مشخص شده باشد که باعث ناتوانی جنسی می شود.
نمونه هایی از داروهای شناخته شده برای ایجاد ناتوانی جنسی عبارتند از:
مسدود کننده های آلفا آدرنرژیک، از جمله تامسولوسین ( Flomax )
بتا بلوکرها مانند کارودیلول (کورگ) و متوپرولول (لوپرسور)
داروهای شیمی درمانی سرطان، مانند سایمتیدین (Tagamet)
داروهای مضعف سیستم عصبی مرکزی (CNS) مانند آلپرازولام ( زاناکس )، دیازپام (والیوم) و کدئین
محرک های CNS، مانند کوکائین و آمفتامین ها
دیورتیک ها مانند فوروزماید (لاسیکس) و اسپیرونولاکتون (آلداکتون)
مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) مانند فلوکستین (پروزاک) و پاروکستین (پاکسیل)
هورمون های مصنوعی، از جمله لوپرولید (الیگارد)
4. شرایط مربوط به قلب
شرایطی که بر قلب و توانایی آن در پمپاژ خون به خوبی تأثیر می گذارد، می تواند باعث ناتوانی جنسی شود. بدون جریان خون کافی به آلت تناسلی، نمی توانید به نعوظ برسید.
آترواسکلروز ، وضعیتی که باعث انسداد رگ های خونی می شود، می تواند باعث ناتوانی جنسی شود. کلسترول بالا و فشار خون بالا نیز با افزایش خطر ناتوانی جنسی همراه است.
5. عوامل سبک زندگی و اختلالات عاطفی
برای رسیدن به نعوظ، ابتدا باید مرحله هیجانی و برانگیختگی را طی کنید. این مرحله می تواند یک پاسخ احساسی باشد. اگر یک اختلال عاطفی دارید، بر توانایی شما برای برانگیختگی جنسی تاثیر منفی می گذارد.
افسردگی و اضطراب با افزایش خطر اختلال نعوظ همراه است. افسردگی احساس غم و اندوه ، از دست دادن امید، خستگی مرتبط با افسردگی نیز می تواند باعث ناتوانی جنسی شود.
کاها برخی افراد به دلیل اضطراب توانایی نعوظ ندارند این اضطراب شاید به این دلیل باشد که در گذشته تجربه نعوظ بهتر را نداشتید و این ترس ممکن است باعث اختلال در نعوظتان باشد.
همچنین ممکن است متوجه شوید که با یک شریک خاص نمی توانید به نعوظ برسید. اگر به ED مرتبط با اضطراب مبتلا شده اید، ممکن است بتوانید هنگام خودارضایی یا خواب نعوظ کامل داشته باشید، اما در حین مقاربت نتوانید نعوظ خود را حفظ کنید.
استفاده از مواد مخدر مانند کوکائین و آمفتامین ها نیز می تواند باعث ناتوانی جنسی شود. مصرف الکل و اعتیاد به الکل می تواند بر توانایی شما برای دستیابی یا حفظ نعوظ نیز تأثیر بگذارد.
درمان اختلال نعوظ
با مداخلات پزشکی و درمان های طبیعی و تغییر سبک زندگی سالم می توانید اختلال نعوظ را درمان کنید.
مداخلات پزشکی
درمان های تجویزی توسط پزشک برای ناتوانی جنسی عبارتند از:
آلپروستادیل (Caverject، Edex، MUSE)، که به صورت تزریقی یا شیاف در دسترس است.
آوانافیل (Stendra)
سیلدنافیل (ویاگرا)
تادالافیل (سیالیس)
واردنافیل (Staxyn، Levitra)
درمان جایگزینی تستوسترون (TRT)
درمان های طبیعی
اگر می خواهید از داروهای تجویزی خودداری کنید، داروهای طبیعی مختلفی وجود دارد که به درمانED کمک می کند. قبل از استفاده از هر گونه درمان طبیعی، ابتدا با پزشک خود مشورت کنید.
برخی از داروهای جایگزین برای ناتوانی جنسی عبارتند از:
طب سوزنی، جینسینگ قرمز کره ای که به نام جینسنگ Panax نیز شناخته می شود.
استفاده از آب انار و استفاده از مکمل های حاوی یوهیمبه بهترین درمان طبیعی برای اختلال نعوظ است.
پمپ های وکیوم آلت تناسلی
اگر به دنبال درمان های غیرتهاجمی و غیردارویی هستید، پمپ های آلت تناسلی گزینه دیگری است. اگر ED متوسط داشته باشید، ممکن است مؤثرتر باشند.
تغییر سبک زندگی
چه ناتوانی جنسی شما یک علت فیزیکی یا عاطفی داشته باشد، موارد زیادی وجود دارد که تغییر سبک زندگی می تواند مشکلات ناشی از ED را کاهش دهد. تغییرات سبک زندگی و رفتاری عبارتند از:
سیگار نکشیدن
تقویت ارتباط در یک رابطه عاشقانه
ورزش بیشتر و انجام یک رژیم غذایی سالم
کاهش اضطراب
جلوگیری از ایجاد مشکل اختلال نعوظ
ناتوانی جنسی دلایل مختلفی دارد. با این حال، هنوز هم اقداماتی وجود دارد که می توانید برای جلوگیری از آن انجام دهید.
روش های احتمالی پیشگیری عبارتند از:
شرکت در ورزش بدنی که خطر ناتوانی جنسی را کاهش می دهد.
اجتناب از مصرف سیگار ، مواد مخدر یا الکل
خواب کافی
پیروی از یک رژیم غذایی سالم
کاهش استرس ، اضطراب و افسردگی
ناتوانی جنسی و سن
اگرچه پیری اغلب با اختلال نعوظ (ED) همراه است، افزایش سن لزوما یکی از بزرگترین علل ناتوانی جنسی نیست. افزایش سن فقط یک عامل خطر است. و برخی از مردان هستند که هرگز ناتوانی جنسی را تجربه نمی کنند.
یک پاسخ به “5 علت شایع ناتوانی جنسی در مردان”